Adriano Valadar em Mirandês
Un eisemplo que debemos saborear cun ua cierta deleitaçon positiba. De muito loinge ne l tiempo (un melhon e quinhentos mil anhos): acaba de ser eidentificado an las camadas sedimentares mui antigas, ne l Quénia, um cunjunto de pisadas de pies d’houminídios”. Rastros de passos, nua lhinha, recordaçones dun passeio an família, de certeza, ls antrepassados de ls nuossos antrepassados, cun un garotico. Adonde íban? De adonde benien? Rastros fixados de un mobimiento pra un çtino que mos quedará scundido até al fin de l mundo. Eimoçon que mos dá bertiges dua moblidade que se tornou piedra, acerca talbeç de l tiempo de l purmeiro “homo erectus” . Yá era l home an mobimiento, hai quinze mil seclos. I hoije, por todo l lhado, melhones d’houmanos, siempre a caminar, atraídos tamien por algo que poucas bezes somos capazes de chamar pul nome. Ua streilha, la felcidade, la prosperidade, la segurança, un Dius?L passeio bai a cuntinar até al fin de ls tiempos.
Obrigado pelo texto, amigo Valadar...
[ ouvindo mp3... Jimmi Hendrix - "Little wing" ]
0 Comments:
Enviar um comentário
<< Home